Bütün planlarımı iptal ettim, yarın İzmir'e dönüyorum. Hiç birşey anlamadan.. İstediğim hiç birşeyi yapamadan. Yapmadan. Geride göremediğim dostlar, bir daha sözüme güvenmeyeceğini söyleyen bir adam, iptal ettiğim güzel planlar kalıyor. Bu ani yolculuğun nedeniniyse hiç açmayacağım. Sade aklıma Sartre'nin o çok sevdiğim cümlesi takılıyor:
İki kent arasındayım; biri bilmiyor beni, öteki artık tanımıyor.
