Bu Gece ...

Kanımda gittikçe artıyor alkol oranı.. Elimde yüzümde leş gibi sigara kokusu.. Odam dağınık.. Geceleri bir filmden diğerine geçiyorum, durmadan.. Sesimi duymaya korkuyorum.. Ürküyorum kendimden.. Gündüzleriyse dışarı çıkmaya bahane arıyor gibiyim. Çekincelerim var ama aslında biliyorum bir değişimin eşiğinde olduğumu, ardımda bıraktığım o 8 ayın uzun bir süre daha geri gelmeyeceğini biliyorum.. Ama yine de kaçmaktan alıkoyamıyorum kendimi kendimden.. Bir koşturmaca içiresini girmeye çalışıyorum, bir karmaşa, bir kaos; bu sefer bedenen karışacağım bir kavga.. Çünkü ruhum yeterince yorgun çıktı bu savaştan.. Onu mümkün olduğunca rahatsız etmek istemiyorum bir süre.. Hatta bir daha asla.. İş arıyorum bir yandan, diğer yandan yaz okulunun başlayacağı tarihle birlikte bir kursa başlamayı düşünüyorum. Bedenim o kadar yok ki aylardır.. Bedenim o kadar sabitti ki aylardır.. Şimdi bulmuşken onu yeniden, acısını çıkarmak istiyorum geçen zamanın.. Bedenim bana geri gelmişken, eksik de olsa ona sarılmak istiyorum şimdi.. Ruhumu uzun bir uykuya yatırmışken hislerim ve heyecanlarımla; şimdi bedenimle başbaşa kalmak istiyorum. İnsanı en çok yoran bedeni değil ruhuymuş bunu anlayarak başlıyorum şimdi nefes almaya.. Yüreğim olmadan başlıyorum şimdi.. Bulunduğunda görünmesin diye dışını siyaha boyadığım bir kavanozun içine koyup yüreğimi, ruhumun yanına bırakıyorum, kapağının sıkışmasını ümid ederek.. Onları kimsenin bulamayacağı bir yerde, yatağımın altında başbaşa bırakıp sokağa çıkıyorum şimdi..
Bana şans dileyin..