Çok uzun bir yazı oluyordu, az önce yazdığım yazı. Ama sonra öyle bir cümle kurdum ki, hayır bunu yayınlayamam dedim. Çünkü çok acıdı. Çünkü o yazıyı her gördüğümde daha çok acıyacaktı. Çünkü sen benden artık hiç haber sormamak için en yakın dostlarınla bile bağlarını koparıp gitmişken, ben bu yazıyı o cümlelerle tamamlayamazdım. Hatalarımı kabul ediyorum. Günahlarımı biliyorum. Sadece tek birşeyi merak ediyorum:
Ben o kadar kötü biri miyim? O kadar mı acıttım seni? O kadar mı sevdin beni? O kadar mı unutamadık birbirimizi?
6 yıl sonra. Benden haber aldığın dostlarınla, senden haber aldığım dostlarımla köprüleri atıp gidecek kadar mı? Bu kadar mı nefret ettin benden? Bu kadar mı nefret ettirdim kendimden..
Ben o kadar kötü biri miydim?
Yine de bir umudu saklıyorum hala içimde.. Yine o dizelerle hayat buluruz belki birgün..
- Kim o deme boşuna benim, ben
+ Öyle bir ben ki gelen kapına, baştan başa sen. *
*Özdemir Asaf
