Kaç gündür dökmüyorum içimi. Şiirdi, videoydu geçiştirip duruyorum. Hani Attila İlhan bir şiirinde demiş ya, hevesim olsa param olmuyor, param olsa hevesim diye; benim de hevesim olsa zamanım olmuyor, zamanım olsa hevesim.. Uzun zamandır tek düze hareketsiz bir hayat yaşadığımdan olsa gerek, biraz hareket girince hayatıma akşamları yorgun düşüp erkenden yatıyorum son günlerde. Kaç gündür takip ettiğim blogları da okuyamadım hiç. Sınavlar, insanlar, geçmişten gelen bir adam tepemde akbabalar gibi dönüp duruyor. Fikirler geliyor, fikirler gidiyor beynime. Konaklamadan üstelik. Bir ara anlatmalı mı sevgili blog? Bir ara anlatıp rahatlamalı mı? Belki de.. Ama şimdilik biraz daha ferah kalsın burası..
Saygılar efenim..
