Odamı değiştiriyorum.
Bu sefer eski ev arkadaşımız gittikten sonra ardiye olarak kullandığımız odaya geçiyorum.
Ama yarım kaldı tek başıma beceremedim.
Dolabın kapıdan uzun olduğunu unutmuşum, tek başıma çıkaramadım.
E tamamlayamayınca da her şey bir yerde kaldı, evin girişinde bile bir çekyat ve bir ütü masası var şu an.
Kapı çaldığında nasıl açacağım merak ediyorum.
Bir de bu yeni oda nasıl bir bene şahit olacak onu merak ediyorum.
Çünkü ilk odamda başka bir ben, başka bir hayat vardı, ikinci odamda başka.
Acaba bunda nasıl olacak.
Bu arada hala şu yukardaki parça çalıyor, sabahtan beri.
Seninle ben aynı yerde dururken,
Sevinemem
...
Avunmak zor.
Yoo hayır tüm bu hisler, şarkılar onunla yine burun buruna geldiğim için değil.
Evet, koskoca ders listesinde, üstelik ikimizinde kaldığı milyonlarca ders varken,
birbirmizden habersiz aynı dersi seçmemiz,
üstelik de aynı şubeyi;
ve dün yoklama kağıdına imza atarken adımın 2 altında onun adını görmek
beni tuhaf hislere itti
ama
sadece o kadar.
Yoo hayır tüm bu hisler, şarkılar onunla yine burun buruna geldiğim için değil.
Evet, koskoca ders listesinde, üstelik ikimizinde kaldığı milyonlarca ders varken,
birbirmizden habersiz aynı dersi seçmemiz,
üstelik de aynı şubeyi;
ve dün yoklama kağıdına imza atarken adımın 2 altında onun adını görmek
beni tuhaf hislere itti
ama
sadece o kadar.
