Davetsiz Fahişe

  Bir fotoğraf ne kadar keskin olabilirse, o da o kadar keskindi işte. Yani yanlış açı kurbanıydı kalbim. Sorsan söylemezdim sebebini. Hazırlıksız yakalandım hepsi bu, diye geçiştirirdim. Oysa ki tükettiğimi sandığım duygular yatağımda dün geceden beri. Dokunmadım ama. Dokunamadım. Irzına geçmemi söylüyor güzel bir kadın. Geç ve temize çık diyor. İronik değil mi? Geçemiyorum ama ben. Masum bir genç kız gibi yatıyor yatağımda.. Ölesiye dingin. Dokunup çevirsem yüzünü bana, göreceğim  içi geçmiş bir orospu olduğunu. Ki etinde söndürülen sigaraların dumanı yükselir hala.. Ve yara izleri her yanında.. Dokunamıyorum ama.. Evet ırzına geçmeli ve temize çıkmalı acilen. Hatırladığım tozlu bir yalan.. Irzına geçmeli.. O benimkine geçmeden.




Daha az seviyorum seni..
Giderek daha az..
Unutur gibi seviyorum..
Azala azala..
Aramızdaki uzaklığın karanlığında..

 Geceler kısalıp gündüzler uzuyor öyle olunca..
Daha az seviyorum seni..
Kendini iyileştiren bir yara gibi..
Daha az..
Ve zamanla..

 Sen geceyi tutuyorsun, ben nöbetini..
Uzak dağ kışlalarında..
Görmüyoruz birbirimizi..
Usul usul sis iniyor..
Kopmuş yollara..
 Işığı hafif, uykusu ağır koğuşlarda üzerini örtüyorum senin..
Bir çığ gibi büyüyorsun rüyalarımda..
 Sevgilim.. Sevgilim
Yıldızları daha büyüktür bazı gecelerin
Nöbet kadar yalnızken öğreneceksin bunu da..

Artık daha az seviyorum seni..
 Unutur gibi, ölür gibi daha az..
Yeniden ödetiyorum kendime
Onca aşkın öğretemediğini..
Kolay değildi..
 Yalnızca sevgilimi değil, evladımı da kaybettim ben..
Kaç acı birden imtihan etti beni..
Bir tek gece vardır insanın hayatında..
Ömür boyu sürer nöbeti..
Bu da öyleydi..

İyi ol..

Sağ ol..

Uzak ol..

Ama bir daha görme beni..

Murathan Mungan