Susuyorsun. Susman hoşuma gidiyor. Uzun zaman oldu, seviyorum sessizliği. Bazen karanlığı da. Duyduğum tek ses saatin tiktakları. Biliyor musun, saatin kaç olduğunun bir önemi olmaması çok tuhaftır. Bir gün değil, üç gün değil, bir hafta değil.. Kış, ilkbahar, yaz, sonbahar. Sonra yine kış. Biliyor musun, senin kadar güzel susanı da ben ilk kez görüyorum. Benimki de böyle huzur verici miydi? Arkamdan ettiğin küfürleri düşünürsek, hayır sanırım. Sanırım sen böyle uzun uzun susarken, yazışmalarımızın, o uzun yazışmalarımızın boşlukta kaybolmasını ümid ediyorum. Ne içiyorsun acaba şu an? Kanyak? Soğuktur şimdi oralar. Anlatsana biraz. Nasıl geçtiler ruhlarımızın ırzına. Nasıl öldük anlatsana biraz. Bana sorular sor yine. Cevabını aramaya hiç niyetlenmediğim sorular.. Bilmediğim dillerde isimler savur. Anlatsana biraz. Nasılmış kimsesizlik? Hala cesaretin yok değil mi? Cümlelerinin hiçbirini yaşamayamıyorsun hala. Yalnızlığı bile beceremiyorsun. Sessizlikse.. Bir tek bana susmayı becerebiliyorsun. Biliyor musun, intikam alabileceğin birşey yok oysa burada. Çünkü öyle güzel susuyorsun ki..Biliyor musun, susman hoşuma gidiyor aslında.
Beni gökyüzüne fırlatıp, iki el ateş etmek ister misin?
